อีกนานไหม หัวใจจึงจะกล้าเดิน

อีกนานไหม หัวใจจึงจะกล้าเดิน (ริมทะเล)


หลับตาลงพร้อมน้ำตา
ตื่นขึ้นมากับความปวดร้าว
ไม่ลืมสักที . . . นิทานเรื่องนี้ที่นานยาว
ทุกความทรงจำเก่าเก่า . . .
มีแต่ความเศร้าหลอกหลอนหัวใจ





เพราะหัวใจมันไม่เดินตามเข็มนาฬิกา
ทุกช่วงชีวิตหยุดเวลา . . .ไว้เพียงน้ำตาและความอ่อนไหว
น้ำตายังรวยริน . . .ทำอย่างไรถึงจะชินกับการไม่เหลือใคร
อีกนานรึเปล่านะหัวใจ . . .ถึงจะกล้าเดินต่อไปอย่างแข็งแรง




มาถึงวันนี้ฉันจำไม่ได้แล้วว่า . . .
น้ำตากี่ล้านที่หยดกระทบแสงจันทร์
กี่คืนและวันที่อยู่กับฝันสลาย
การเป็นคนที่คุณไม่รัก . . . ก็เจ็บหนักแทบตาย
รักคุณรักง่าย . . .แต่ลืมคุณไม่ได้ . . .ยากเหลือเกิน




อยู่ใกล้ . . .แต่คุณทำตัวเหมือนไกลกัน
เหมือนอาทิตย์กับดวงจันทร์ที่ต่างห่างเหิน
คุณทำอย่างนี้กับฉันรู้ไหมหัวใจยับเยิน
ความรักที่ขาดขาด-เกินเกิน
รู้แล้วล่ะ . . . ฉันต้องเผชิญความปวดใจ